Psikotik Savunmalar Nelerdir?

Psikotik savunmalar [psychotic defenses], gerçeklik ile başa çıkmaya yönelik bilinçdışı ya da az çok bilinçli psişik süreçlerdir. Bu savunmalar, bireyin dış dünya ile ilişkisinde karşılaştığı çatışmalardan kaçınmaya ya da onları sınırlamaya çalışması sırasında, kabul etmeme [disavowal] ya da geri çekilme [withdrawal] biçiminde ortaya çıkar. [Psikotik inkar (psychotic denial) mekanizması için şuraya bakabilirsiniz.]

Freud, “Savunmanın Nöro-Psikozları [The Neuro-Psychoses of Defense]”(1894a) adlı eserinde şöyle yazmıştır: “Bununla birlikte, çok daha enerjik ve başarılı bir savunma türü vardır. Burada ego, uyumsuz fikri onun duygulanımıyla birlikte reddeder ve sanki bu fikir ego için hiç meydana gelmemiş gibi davranır. Ancak bu başarıyla gerçekleştirildiği andan itibaren, kişi bir psikoz durumundadır” (s. 58) -ve Freud, 1896 yılında buna ek olarak, “yansıtma“nın [projection]) bir “savunma belirtisi” olarak “başkalarına güvensizlik” anlamına geldiğini belirtmiştir (s. 184).

Melanie Klein’ın çalışmaları, psikotik işleyişte yansıtmalı özdeşim [projective identification] savunma mekanizmasının temel rolünü vurgulamıştır. Klein sonrası yazarlar, özellikle Wilfred R. Bion ve Donald Meltzer, bu mekanizmayı aynı zamanda psişik büyümenin temel bir unsuru olarak görmüşlerdir. Daha sonra, başka mekanizmalar da önemli kavramsal gelişmelere konu olmuştur: yansıtma, bölme (egonun ya da nesnenin bölünmesi) ve kabul etmeme/idealleştirme [disavowal/idealization] çifti.

Psişik savunmalar yalnızca psikotiklerle sınırlı değildir. Söz konusu savunmaların varlığı, Bion’dan bu yana, istilacı ve sistematik bir nitelik kazanmadıkları sürece, her bireyin zihinsel işleyişinin bir parçası olarak değerlendirilmektedir.