Yüzleştirme [confrontation], hastanın dikkatini, dış gerçekliğin ya da bilinçli benlik yaşantısının kolayca gözlemlenebilir ancak kaçınılan ya da inkâr edilen yönlerine yönelten terapötik bir müdahaledir. Yüzleştirme, çelişkili düşünce ve eylemlerin bilinçli varlığını tanımlamak amacıyla da kullanılabilir. Yüzleştirme ve netleştirme [clarification], yorumlamaya [interpretation] hazırlayıcı müdahaleler olarak kabul edilir. Psikanalitik yüzleştirme, nazikçe ve saldırganlıktan uzak bir şekilde sunulur; bu nedenle gündelik kullanımda “yüzleştirme” teriminin taşıdığı çağrışımları taşımaz.
Fenichel (1938b), psikanalitik literatürde yüzleştirme terimini ilk kullanan kişidir; ancak onun kullanımı, bu müdahaleyi yorumlamadan açıkça ayırt etmemektedir. Sözcüğü yaklaşık olarak bugünkü anlamına en yakın şekilde ilk kullanan Devereux (1951), yüzleştirmeyi, analistin hastanın “doğal sözcüklerini [actual wording]” değiştirerek, hastanın bariz olana yönelik kaçınmasına dikkatini çektiği bir müdahale olarak tanımlamıştır. Greenson (1967), yüzleştirme kavramına çağdaş anlamını kazandırmış ve onu E. Bibring’in (1954) temel psikanalitik müdahalelerine –netleştirme, yorumlama ve derinlemesine çalışma [working through]- eklemiştir.
Kaynak:
American Psychoanalytic Association. (2012). Confrontation. İçinde Psychoanalytic terms and consepts (4. baskı, s. 43).
Bir yanıt yazın